Bilginin gücü, bilgi çağı olan günümüzde tartışılmaz üstünlüğünü kabul ettirmiştir. Bu gücün sürdürülebilirliği ancak var olan bilginin güncellenmesiyle ve paylaşımıyla mümkündür.
Bir ürünün fikir aşamasından başlayıp nihai ürün olmasına kadar geçen süreçte ortaya çıkması muhtemel sorunların çözümünün daha kolay olması bilgi paylaşımıyla sağlanır.
Hızla değişen ve küreselleşen pazar ortamında, üstün teknoloji ve düşük maliyetin ön plana çıkması işletmeler arası rekabetin artmasına yol açmıştır.
Rekabet gücü yüksek ürün ve hizmetler sunup pazarda avantajlı olmak için değişime hızlı uyum sağlanmalı, yeniliklere açık olunmalı, ürün geliştirme süreci verimli işletilmeli ve müşteri memnuniyetinin özellikle de müşteri sadakati sağlanmalıdır.
Bunları hayata geçirebilmek içinde bilginin değişik bir kullanımı olan eş zamanlı mühendislik (Concurrent Engineering) ortaya çıkmıştır. Bu çalışma eş zamanlı mühendislik kavramının ne olduğunu, neden ortaya çıktığını, neyin hedeflendiğini, işletmelere ne gibi faydalar sağladığını, bu faydaları elde etmek için nelerin yapılması gerektiğini ve eş zamanlı mühendisliği destekleyen teknolojileri kapsamaktadır.
1. Eş Zamanlı Mühendislik
1.1. Eş Zamanlılık
Eş zamanlılık kavramı öncelikle mühendislik alanında kullanılan yeni bir mühendislik yaklaşımı olarak tanınmakla birlikte, aslında hayatın her aşamasında karşımıza çıkan ve bilmeden de olsa kullanılan bir tekniktir.
Eş zamanlılık rekabet söz konusu olduğunda ön plana çıkmakta ve yoğun kullanım alanı bulmaktadır. Rekabet, rakiplerden ve bir önce ürettiğinden daha kısa sürede, daha kaliteli ve daha az maliyetle üretmeyi zorunlu kılmaktadır. Bunları sağlayabilmek için de eş zamanlı yaklaşım, günümüz koşullarına ayak uydurmak isteyen yöneticilerin yeni stratejisi olmuştur.
Rekabet gücü yüksek ürün ve hizmetler sunup pazarda avantajlı olmak için değişime hızlı uyum sağlanmalı, yeniliklere açık olunmalı, ürün geliştirme süreci verimli işletilmeli ve müşteri memnuniyetinin özellikle de müşteri sadakati sağlanmalıdır.
Bunları hayata geçirebilmek içinde bilginin değişik bir kullanımı olan eş zamanlı mühendislik (Concurrent Engineering) ortaya çıkmıştır. Bu çalışma eş zamanlı mühendislik kavramının ne olduğunu, neden ortaya çıktığını, neyin hedeflendiğini, işletmelere ne gibi faydalar sağladığını, bu faydaları elde etmek için nelerin yapılması gerektiğini ve eş zamanlı mühendisliği destekleyen teknolojileri kapsamaktadır.
1. Eş Zamanlı Mühendislik
1.1. Eş Zamanlılık
Eş zamanlılık kavramı öncelikle mühendislik alanında kullanılan yeni bir mühendislik yaklaşımı olarak tanınmakla birlikte, aslında hayatın her aşamasında karşımıza çıkan ve bilmeden de olsa kullanılan bir tekniktir.
Eş zamanlılık rekabet söz konusu olduğunda ön plana çıkmakta ve yoğun kullanım alanı bulmaktadır. Rekabet, rakiplerden ve bir önce ürettiğinden daha kısa sürede, daha kaliteli ve daha az maliyetle üretmeyi zorunlu kılmaktadır. Bunları sağlayabilmek için de eş zamanlı yaklaşım, günümüz koşullarına ayak uydurmak isteyen yöneticilerin yeni stratejisi olmuştur.
Eş zamanlı düşünme, tasarlama, üretme anlayışı özellikle bilimsel ve teknolojik düzeydeki AR-GE faaliyetlerini bütünleştirmeyi hedef alan bir stratejik mühendislik yaklaşımı olarak tasarlanmış, eş zamanlı mühendislik olarak adlandırılmış ve 80’ li yıllarda yöntemsel olarak tanımlanmıştır.
1.2. Eş Zamanlı Mühendisliğin Tarihçesi
Eş zamanlı mühendislik Japon kökenli bir felsefedir. Bir çok Japon felsefesinde olduğu gibi Japonya’ da uzun süre bir ismi olmadan kullanıldıktan sonra başta Amerika ve Avrupa olmak üzere diğer ülkelerde de kullanılmaya başlanmış ve ismi konmuştur.
Eş zamanlı mühendislik kavramı ilk olarak 1982’ de Defence Advanced Research Projects Agency (DARPA) tarafından proses tasarımında eş zamanlılığı geliştirme yolları aranmaya başlandığında ele alınmıştır.
Bugün kullandığımız anlamda eş zamanlı mühendislik (Concurrent Engineering, Simultanious Engineering veya Integated Product Development (IPD)) ABD Savunma Analizleri Enstitüsü (Institute For Defense Analysis (IDA)) tarafından 1986 Aralık ayında yayınlanan “Silah Sistemleri Üretim Sürecinde Eş Zamanlı Mühendisliğin Rolü” isimli raporda da ortaya atılmıştır.
1.3. Eş Zamanlı Mühendislik Tanımları
Eş zamanlı mühendislik (Concurrent Engineering - CE) ile ilgili çeşitli uygulamacılar ve teknisyenler tarafından farklı tanımlar ortaya konulmuştur. Bu tanımların bazıları aşağıda verilmiştir.
Giffi ve diğerlerine göre eş zamanlı mühendislik, imalatın bütün aşamalarının eş zamanlı olarak aynı anda işlendiği, doğrusal olmayan bir ürün ve proje tasarımı yaklaşımı olarak tanımlanabilir.
CE; müşteri ihtiyaçlarının vurgulandığı, takım değerlerinin işbirliği güven ve paylaşım olduğu, karar verme sürecinin ürün geliştirmenin ilk aşamalarında paralel çalışmalar şeklinde yürütüldüğü ve bilgi paylaşımıyla senkronize edildiği ürün geliştirmede uyuşmayı hedefleyen sistematik bir yaklaşımdır.
CE, müşteri beklentilerini karşılayan ve entegre edilmiş ürün gelişimi olarak ifade edilen sistematik bir yaklaşım olarak tanımlanır. Bu kavram takım, işbirliği, güven ve bilgi paylaşımı anlayışıyla, ürünün tasarım aşamasından başlayıp nihai ürün haline gelinceye kadar geçirdiği tüm aşamaları içeren ürün geliştirme prosesi içinde incelenir.
CE, müşterinin ön plana çıktığı TKY felsefesinin ürün geliştirme sürecindeki yansımasıdır. CE, ürünlerin ve üretim / ürün desteği de dahil olmak üzere bu ürünlerle ilgili tüm süreçlerin birlikte, eşgüdümlü ve eş zamanlı tasarımına yönelik sistematik bir yaklaşımdır. Bu yaklaşım başta kalite, maliyet, program ve kullanıcı gereksinimleri olmak üzere, konsept aşamasından kullanımdan kaldırılmasına kadar geçen dönem süresince bir ürünü etkileyen tüm etmenlerin, başlangıçtan itibaren tasarımcılar tarafından dikkate almasını sağlamayı hedefle.
2. Eş Zamanlı Mühendislik ile Geleneksel (Sıralı) Mühendisliğin Karşılaştırılması
Son yıllarda geleneksel üretim modellerinde değişim ihtiyacı kaçınılmaz olmuştur. Geleneksel yaklaşımda ürün ardışık adımlarla, her biri değişik departmanda olmak üzere adım adım son halini alır. Bu geleneksel yöntemde iş yerindeki departmanlar birbirinden bağımsızdır ve aralarındaki iletişim oldukça sınırlıdır, teknik bir karar verildiğinde bunun sonradan daha iyi bir alternatifiyle değiştirilmesi güçtür; çünkü böyle bir değiştirme için tüm sistemin yeniden ele alınması gerekir. Bu yöntemde ürün dizayn çalışmaları ve üretim ön hazırlık süresi oldukça uzun sürmektedir. Yeni bir ürün üretilebilmesi için uzun bir döngü söz konusudur. Ürünün dizaynındaki tek rol dizayn mühendisinindir. Dizayn mühendisleri geliştirdikleri ürünün istedikleri ölçü ve kapasitede olması için verileri imalat mühendislerine verirler. Bir sonraki basamak imalat mühendislerinin ürünün montaj hattını, üretim planını tasarlamalarıdır.
Ancak tüm bu işlemler bittikten sonra bilgiler müşteriyle buluşmak üzere pazarlama departmanına verilir. Faaliyetleri bittiğinde ilgili kişiler tasarım zincirinden ayrılırlar, bu nedenle tasarım erken aşamalarında bulunan kişiler daha sonraki aşamalarda çalışanlarla görüşmezler. Hataların tasarımın son ve de geri dönülmez aşamasında ortaya çıkması imalat masraflarını arttırabileceği gibi geliştirilen yeni ürün pazarın ihtiyaçlarına cevap vermeyebilir.
Bu da imalatçıları global pazarda yer alabilmek için mühendislik yöntemlerini yeniden gözden geçirmeye ve sistemlerinde köklü değişiklikler yapmaya itmiştir. Böylece eş zamanlı mühendislik kavramı doğmuştur. Yani eş zamanlı mühendislik düşüncesinin çıkış nedeni; ürünlerin eskiye göre çok daha karmaşık hale gelmesi ve bir kişi ya da bölüm tarafından tamamen anlaşılmasının güçleşmesi nedeniyle ürün tasarımının çok uzun sürmesi, üretimin maliyetli olması ve ürünün beklenenleri yerine getirmemesi, dolayısıyla müşterilerin memnun edilememesi olmuştur.
Geleneksel ürün geliştirme yaklaşımıyla eş zamanlı mühendislik yaklaşımı karşılaştırılmasını şöyle gösterebiliriz:
Şekil 1. Eş Zamanlı Mühendislik Yaklaşımının Geleneksel Geliştirme Yöntemleriyle Karşılaştırılması
Geleneksel sistemde yaşanan dezavantajlar:
•Ürün geliştirme süresi uzundur.
•Üretim mühendislerinin prosese bir katkısı olmadan, yani henüz üretim başlamadan, tasarım aşamasından proje maliyetlerinin çoğu gerçekleşir.
• Ortaya çıkan son ürün müşteri taleplerine cevap vermekte yetersiz kalabilir.
Eş zamanlı mühendislik geleneksel (sıralı) mühendisliğin departmanlar arası duvarlarını yıkmıştır. Bunu sağlayan takım yapısıdır. Takımlar sayesinde artık mühendisler sıralarını beklememekte, bir arada çalışarak ileride oluşabilecek problemleri önceden görüp çözümler üretmektedirler. Problemlerle reaktif değil proaktif davranılması yani problemi ortaya çıkmadan belirle ve yok et mantığı ancak takım çalışmasıyla mümkündür.
Eş zamanlı mühendislik, üretim süreci içindeki çok çeşitli takımları bir araya getirerek üretimin başından sonuna kadar her aşamasında birlikte düşünme ve karar verme sürecini oluşturur.
Eş zamanlı mühendislikte ürün geliştirme kalite, maliyet, üretilebilirlik, test edilebilirlik, servis kolaylığı, müşteri istekleri parametrelerinin aynı zamanda optimize edilmesi çerçevesinde yapılır. Bu sayede dizayn sonrası aşamalarda çıkabilecek problemler minimize edilir ve yeni ürün geliştirmede pazara giden süreç kısalır. Düşük maliyetli, kaliteli, kolay üretilebilir test edilebilir ürünler sayesinde karlılık artar ve rekabette öne geçilir.
Şekil 3. Eş Zamanlı Mühendislik Ürün Geliştirme Faaliyeti
Geleneksel mühendislikte, ürün tanımlanmasına oldukça kısa zaman ayrılmaktadır. Böylece ürün tasarımında ve beklenmedik bir şekilde yeniden tasarımda epeyce uzun zaman harcanmaktadır. Şekil 4’de görüldüğü gibi tasarıma ayrılan az zaman üretime başladıktan sonra isteklerine uygun olmadığından veya üretilebilirliği olmadığından yeniden tasarım gerekmektedir. Tasarım sürecini kısaltabilmek için ürünün daha iyi tanımlanması ve tasarım sürecinde daha iyi bir belgeleme gerekmektedir. Aksi halde tasarım başlangıcında ayrılan az zaman daha fazla tasarım değişikliğine neden olmaktadır. Eş zamanlı mühendislik ile ilk tasarıma daha fazla zaman ayrılmakta ve böylece ilerleyen aşamalarda daha az tasarım değişikliği gerekmektedir. Böylece ürün daha kısa sürede pazara sunulabilmektedir.
Şekil 4. Geleneksel Mühendislik ve Eş Zamanlı Mühendislik İçin Zamana Göre Tasarım Değişikliği Sayısı
Geleneksel mühendislikte, ürün tanımlanmasına kısa zaman ayrılması tasarım değişikliği sayısını arttırmaktadır. Böylece daha fazla tasarım değişikliği şekil 5’ de görüldüğü gibi maliyetlerin artmasına neden olmaktadır. Eş zamanlı mühendislik ile ürünün daha iyi tanımlanması ve tasarım sürecinde daha iyi bir belgeleme yeniden tasarım sayısını azaltmakta ve sonuçta daha kısa sürede ve daha az maliyetle tasarım gerçekleştirmektedir.
Şekil 5. Geleneksel Mühendislik ve Eş Zamanlı Mühendislik için Zamana Göre Harcama
Şekil 6. Eş Zamanlı Mühendislik Yardımıyla Kısalan Geliştirme Zamanları
3. Eş Zamanlı Mühendislik ve Yalın Üretim
Yalın üretim; yapısında hiçbir gereksiz unsur taşımayan ve hata, maliyet, stok, işçilik, geliştirme süreci, üretim alanı, fire, müşteri memnuniyetsizliği gibi unsurların en aza indirgendiği üretim sistemi olarak tanımlanmaktadır.
Kısaca yalın üretim,
“En az kaynakla, en kısa zamanda, en ucuz ve hatasız üretimi, müşteri talebine bire bir uyacak, yanıt verebilecek şekilde, israfsız ya da en az israfla ve tüm üretim faktörlerini en esnek şekilde kullanıp potansiyellerinin tümünden yararlanıp nasıl gerçekleştiririz?” arayışının bir sonucudur.
Yalın üretim modeli eş zamanlı mühendislik, tam zamanında üretim, toplam kalite yönetimi (TKY) sürekli artan gelişme (Kaizen) temel unsurlarına dayanmaktadır.
Yalın üretimin eş zamanlı mühendislik ile ilişkisi şöyledir:
Ürün tasarımı ve üretimi, fiziksel olarak ve zaman yönünden birbirinden ayrılmamıştır. Bir ürün geliştirme ekibinde, tasarımcı ve üretici arasında yüz yüze işbirliği yapılarak tüm hususlar birleştirilmekte ve uyumlu hale getirilmektedir. Böylelikle, zaman ve materyal israfı önlenmektedir.
4. Eş Zamanlı Mühendisliğin Amaçları
Eş zamanlı mühendisliğin amacı, en düşük maliyetle ve en yüksek kalitede bir ürünü en kısa sürede piyasaya sunabilmek için ürün ve süreçlerin eş zamanlı tasarımının yapılmasıdır. Bir şekilde ifade edecek olursak müşterilerin istek ve beklentilerine uygun üretim yapabilmek için organizasyondaki tüm süreçlerin birlikte ve eş zamanlı ele alınması önerilmektedir.
Bu durumda eş zamanlı mühendisliğin temel amaçları;
• Toplam ürünün yaşam çevrim zamanının minimizasyonu,
• Kalitenin maksimize edilmesi,
• Tedarik zamanının azaltılması,
• Daha düşük maliyetler,
• Ürün ve proses tasarımının yatırım ile birlikte entegre edilmesi,
• Malzeme maliyetlerinin en aza indirilmesi veya malzeme ve işlerin optimum seçiminin yapılmasıdır.
5. Eş Zamanlı Mühendisliği Etkileyen Faktörler
Şekil 7. Eş Zamanlı Mühendisliği etkileyen faktörler
Eş zamanlı mühendisliğin dört temel öğesi vardır.
1. Eşzamanlılık (Concurrence): Ürün ve süreç tasarımı paralel ilerler ve aynı zamanda oluşur
2.Kısıtlar (Constraints): Süreç kısıtları ürün tasarımının bir parçasıdır.
3. Koordinasyon (Co-ordination): Ürün ve süreçler etkin olabilmek için koordine edilmelidir.
4. Uyuşma (Consensus): Kararlar bütün takımın katılımıyla alınmalıdır.
Dolayısıyla ortak birtakım amaçlara sahip olunmalıdır. Eş zamanlı mühendislik sayesinde karar verme sorumluluğu örgütün en alttan üstte kadar her kademesinde vardır ve sorun çıktığında bilgi alışverişi tüm birimler arasında mümkündür.
6. Eş Zamanlı Mühendisliğin Fayda ve Avantajları
Eş zamanlı mühendislik sürecinin başlangıç aşamasının tamamlanması genellikle fazla zaman ve insan enerjisi gerektirmektedir. Buna rağmen az değişiklik gerektiren bir tasarım sağlamakla beraber nihai ürün daha ekonomik olmakta ve ürünün pazara sürülmesine kadar geçen zamanda tasarruf sağlamaktadır.
Bunun dışında eş zamanlı mühendislik:
• İşletmenin rekabet gücünü arttırır.
• Ürünün geri bildirim zamanı kısalır. dolayısıyla pazara sunum süresi kısalır.
• Tasarım öncesinden başlayarak üretim ve kalite departmanlarının tasarlanan ürünle ilgili. kalite verilerinin tasarıma aksettirilmesi. üretimde hataların ortaya çıkma riskini ve kalitesiz ürün imalatını engeller.
• Düşük üretim maliyetiyle ürün ve hizmetlerin üretilmesini sağlar. Ayrıca ürün akışının hızlı ve düzenli hale getirilmesiyle işlem zamanı kısalır.
• CE çalışmasının tasarım aşamasında bilgisayar destekli simülasyonların kullanılmasıyla geliştirilen tasarımların test edilmesi mümkün olur. Böylece hatalı prototip üretime girmeden önce düzeltilir.
• Herhangi bir yanlış tasarım düşüncesi fazla mühendislik zamanı boşa harcanan üretimin ilk safhalarında test edilir.
• Sıkça tekrarlanan ürün spesifikasyonlarından sapmalar önlenebilir.
• Son anda duyulacak pişmanlıklara son verilir.
Bu avantajlara ek olarak CE çalışmasının istatistiksel getirileri aşağıdaki gibidir:
• Ürün Geliştirme: % 30 - % 70 daha az
• Mühendislik Değişiklikleri: % 65 - % 90 daha kısa
• Pazara Sunum Süresi: % 20 - % 90 daha çabuk
• Toplam Kalite: % 200 - % 600 daha yüksek
• Yatırım Karlılığı: % 20 - % 120 daha karlı
7. Eş Zamanlı Mühendislik Uygulama Süreci
7.1. Eş Zamanlı Mühendislik Uygulamasındaki Önemli Noktalar
Eş zamanlı mühendisliğin uygulamaya konulmasında dikkat edilmesi gereken 3 önemli özellik bulunmaktadır. Bunlar:
• Takım üyeleri arasında sıkı bir işbirliği
• Bilgi teknolojisinin implemetasyonu
• Mühendislik. pazarlama ve imalat süreçlerini içeren formal eş zamanlı prosesinin oluşturulması şeklindedir.
Bunların yanı sıra başarılı bir eş zamanlı mühendislik sistemi kurmak için gerekli 8 temel prensip şekil 8’de gösterilmektedir.
Şekil 8. Eş Zamanlı Mühendisliğin 8 prensibi
Bu maddelerin uygulanması sırasında dikkat edilmesi gerekli noktalar:
1. Klasik anlamda değişik departmanlardan gelecek bireylerin oluşturacağı fonksiyonel bölünmelerin ortadan kaldırılamadığı bir grup insan CE için bir ekip teşkil etmeyecektir. Bunlar arasında sağlıklı ve sürekli bir iletişim ağının da kurulması ve bunların yönetilmesi esastır.
2. CE’ yi başlatmak ve devam ettirmek kolay değildir. Büyük kültürel değişimin yanı sıra kendini adama ve disiplin gerektirir. Tipik kısa dönemli odaklanma unutulmamalıdır. CE kültürü sürekli iyileştirmeyi hedefler. Gücünü sürekli iyileştirmeden alır. Ürün geliştirme aracında birleşmiş iş görenler arasındaki katılım çalışmasına müşteri ve tedarikçilerle yakın ilişkilere dayanır.
3. CE uygulaması en tepeden en alta kadar bütün örgütte bağlılık gerektirir. Tüm seviyede ortak bir dil konuşuluncaya kadar eğitim verilmelidir. Tekrar gerektirir; yöneticiler ve mühendisler CE’ye olan bağımlılıklarını tüm ast ve üstlerine göstermelidirler.
4. CE uygulamalarındaki diğer bir genel problemde ürün geliştirme takımındaki üyelerin hepsinin aynı yerde olmaması ve iletişimin istenilen düzeyde kurulamamasıdır. En iyi çözüm takım üyelerini birbirine yakın yerlere yerleştirmektir. Bu iletişimin sürekli olmasını sağlayacaktır.
5. Sadece resmi toplantı ve tasarı incelemeleri için değil, ürünün en az problemle pazara mümkün olduğu kadar çabuk sunulması için de takım ruhu gereklidir. Eğer takım üyeleri yakında bulunamıyorsa, en azından aralarında elektronik ağ ve e-posta ile iletişim kurulmalıdır.
6. CE uygulandığında mühendisler; takım çalışmasının değeri eldeki görevlerin ve bölüm sadakatinin ötesinde amaç ve fikirlerin paylaşımı hakkında bilgilendirilmelidir.
7.2. Eş Zamanlı Mühendisliğin Endüstride Uygulanma Yöntemleri
Eş zamanlı mühendisliğin endüstride uygulanmasında iki yöntem kullanılmaktadır. Bu yöntemler çalışma takımlarının oluşturulması ve işletmede bilgisayar ağı veritabanı kurulmasıdır.
Ürünün oluşumuna etkisi olan her bir departmandaki elemanlar kendi aralarında bir araya gelerek çalışma takımları oluştururlar. Her bir takım arasında sürekli bilgi akışı söz konusudur. Bu bilgi akışının hızı ve yönetimi zordur. Bu nedenle bu yöntem küçük ölçekli işletmelerin kullanımı için uygundur.
Şekil 9. Bilgilerin yüklü olduğu bilgisayar ve ağları ile eş zamanlı mühendisliğin uygulaması
Departmanlara ait bilgilerin bilgisayar ortamında saklanarak değişik karar verme işlemleri için, bilgi akışını sağlayan birbiriyle bilgiyi paylaşabilen ve geri besleme yapabilen bilgisayar ağı veritabanları oluşturulur. Bu pahalı bir yöntem olarak görülmektedir; fakat orta ve büyük ölçekli işletmelere büyük katkı sağlamaktadır.
7.3. Eş Zamanlı Mühendislik Çalışma Takımları
Eş zamanlı mühendisliğin temeli, mühendislik çalışmalarının değişik formasyonlara sahip mühendislerden oluşan disiplinler arası takımlar vasıtasıyla yürütülmesidir. Bu takım kültürü bir şirkette oluşmadıktan sonra eş zamanlı mühendislik uygulamasından bahsedilemez. Bir şirkette haberleşme ve bilgi iletim teknolojisi ne kadar ilerlemiş olursa olsun sadece günlük işlerin yürütülmesinde kullanılıyor olması şirketin bu alt yapıdan gerekli ve yeterli şekilde yararlanamadığını gösterir.
Takımları kurmak ve işler hale getirmek eş zamanlı mühendisliğin en önemli kriterlerindendir. Takımların sürekli olması esastır. Üyelerin haftanın belirli bir gününde bir araya gelip daha sonra kendi departmanlarıyla ilgili işlerine döndüğü bir
yapı takım olamaz. Bir takımın ortak; amacı, takım faaliyetlerinin şirketteki bağı anlayışı, takım üyeleri rolü anlayışı, bilgi paylaşımı, problem çözümü ve karar verme mekanizması, sabit çalışma ana noktaları veya davranış tipi olmalıdır.
Eş zamanlı mühendislik takımının anlaşılır bir yazılı rehberi olmalıdır. Rehberde şunlar yer almalıdır:
• Ürünün ana hatlarının özeti
• Rekabet durumu
• Takımın amacı
• Takımın hedefi
• Takımın yetkilerinin ne olduğu ve olmadığı
• Her üyenin rolü
• Problem çözme, karar verme, alet gereksinimleri, bütçe yetkisi derecesi
• Müdürün takıma karşı sorumlulukları
• Takım üyeleri ve takım dışı fonksiyonel grupların bilgi teftişi
• CEO veya yetkili kişilerin destek ve sorumlulukları
Takım çalışmasının önemi aşağıdaki tabloda da açıkça görülebilir. Takım çalışmasını başarıyla uygulayan Japon otomobil endüstrisi pilot üretimi Amerika ve Avrupa otomobil sektöründen daha hızlı gerçekleştirebilmektedir.
Şekil 10. Ürün pazara girmeden önceki aylardaki geliştirme süreleri
7.4. Eş Zamanlı Mühendislik Uygulama Adımları
1. Başlangıçta, tasarım çabasında aktif katılımcılar olarak tüm konu uzmanları kapsanır.
2. Geri dönülemez kararlar alma konusunda bu kararları almadan önce direnç gösterilir.
3. Ürün ve işlemin sürekli optimizasyonu yapılır.
4. İmal etmeyi kolaylaştıran ürün kavramları teşhis edilir.
5. İmalat ve montaj için bileşen tasarımı üzerine odaklanılır.
6. İhtiyaç ve talepleri en iyi eşleştiren imalat işlemi tasarımı ve ürün tasarımı bütünleştirilir.
7. Kavramlar, tüm kısıtları ifade eden imal edilebilir, satılabilir, kullanılabilir tasarıma dönüştürülür.
8. Fabrikasyon ve montaj yöntemleri ve problemleri önceden tahmin edilir.
9. Parça sayısı azaltılır.
10. Modeller arasında değiştirilebilirlik arttırılır.
11. Alt montajlarca farklılaştırılan modellere izin vermek için alt montajlar tanımlanır.
12. Çeşit ve büyüklükler daha hızlı standardize edilir.
13. Ürün ve işlemin gürbüzlüğü geliştirilir.
14. Maliyet ve işlem zamanı önceden tahmin edilemeyen zor işlem adımları teşhis edilir.
15. Mevcut işlem ve imkanlar kullanılır böylece ürün verimi yükselir.
16. Ürünler ve işlemler, bağımsız modüller ve montaj hatları halinde parçalanır.
17. Montaj sırasında başarısızlıkları yok etmek için toleranslar ayarlanır.
18. Test edilebilir alanlar belirlenir.
19. Hazırlık ve yeniden yönelimler en aza indirilerek montaj kolaylaştırılır.
20. Parçalar, besleme ve araya sokma için tasarlanır.
21. Ürünün karakteri tespit edilir.
22. Ürün, rasyonel tasarım sağlamak için ürün fonksiyon analizine tabi tutulur.
23. Tasarım, üretilebilirlik ve kullanılabilirlik incelemesine tabi tutulur.
24. Fabrikasyon ve montaj işlemi tasarlanır.
25. Montaj sırası tasarlanır.
26. Alt montajlar tanınır.
27. Kalite denetimi stratejisi montajla bütünleştirilir.
28. Her parça, toleransları montaj yöntemiyle uyumlu ve fabrikasyon maliyetleri maliyet hedefleriyle uyumlu olacak şekilde tasarlanır.
29. Üretim stratejisindeki üretim işçilerini tamamen kapsamak, en az envanterle çalışmak ve satıcı kabiliyetleriyle bütünleşmek için fabrika sistemi tasarlanır.
Şekil 11. Eş zamanlı mühendislik kavramı
1.2. Eş Zamanlı Mühendisliğin Tarihçesi
Eş zamanlı mühendislik Japon kökenli bir felsefedir. Bir çok Japon felsefesinde olduğu gibi Japonya’ da uzun süre bir ismi olmadan kullanıldıktan sonra başta Amerika ve Avrupa olmak üzere diğer ülkelerde de kullanılmaya başlanmış ve ismi konmuştur.
Eş zamanlı mühendislik kavramı ilk olarak 1982’ de Defence Advanced Research Projects Agency (DARPA) tarafından proses tasarımında eş zamanlılığı geliştirme yolları aranmaya başlandığında ele alınmıştır.
Bugün kullandığımız anlamda eş zamanlı mühendislik (Concurrent Engineering, Simultanious Engineering veya Integated Product Development (IPD)) ABD Savunma Analizleri Enstitüsü (Institute For Defense Analysis (IDA)) tarafından 1986 Aralık ayında yayınlanan “Silah Sistemleri Üretim Sürecinde Eş Zamanlı Mühendisliğin Rolü” isimli raporda da ortaya atılmıştır.
1.3. Eş Zamanlı Mühendislik Tanımları
Eş zamanlı mühendislik (Concurrent Engineering - CE) ile ilgili çeşitli uygulamacılar ve teknisyenler tarafından farklı tanımlar ortaya konulmuştur. Bu tanımların bazıları aşağıda verilmiştir.
Giffi ve diğerlerine göre eş zamanlı mühendislik, imalatın bütün aşamalarının eş zamanlı olarak aynı anda işlendiği, doğrusal olmayan bir ürün ve proje tasarımı yaklaşımı olarak tanımlanabilir.
CE; müşteri ihtiyaçlarının vurgulandığı, takım değerlerinin işbirliği güven ve paylaşım olduğu, karar verme sürecinin ürün geliştirmenin ilk aşamalarında paralel çalışmalar şeklinde yürütüldüğü ve bilgi paylaşımıyla senkronize edildiği ürün geliştirmede uyuşmayı hedefleyen sistematik bir yaklaşımdır.
CE, müşteri beklentilerini karşılayan ve entegre edilmiş ürün gelişimi olarak ifade edilen sistematik bir yaklaşım olarak tanımlanır. Bu kavram takım, işbirliği, güven ve bilgi paylaşımı anlayışıyla, ürünün tasarım aşamasından başlayıp nihai ürün haline gelinceye kadar geçirdiği tüm aşamaları içeren ürün geliştirme prosesi içinde incelenir.
CE, müşterinin ön plana çıktığı TKY felsefesinin ürün geliştirme sürecindeki yansımasıdır. CE, ürünlerin ve üretim / ürün desteği de dahil olmak üzere bu ürünlerle ilgili tüm süreçlerin birlikte, eşgüdümlü ve eş zamanlı tasarımına yönelik sistematik bir yaklaşımdır. Bu yaklaşım başta kalite, maliyet, program ve kullanıcı gereksinimleri olmak üzere, konsept aşamasından kullanımdan kaldırılmasına kadar geçen dönem süresince bir ürünü etkileyen tüm etmenlerin, başlangıçtan itibaren tasarımcılar tarafından dikkate almasını sağlamayı hedefle.
2. Eş Zamanlı Mühendislik ile Geleneksel (Sıralı) Mühendisliğin Karşılaştırılması
Son yıllarda geleneksel üretim modellerinde değişim ihtiyacı kaçınılmaz olmuştur. Geleneksel yaklaşımda ürün ardışık adımlarla, her biri değişik departmanda olmak üzere adım adım son halini alır. Bu geleneksel yöntemde iş yerindeki departmanlar birbirinden bağımsızdır ve aralarındaki iletişim oldukça sınırlıdır, teknik bir karar verildiğinde bunun sonradan daha iyi bir alternatifiyle değiştirilmesi güçtür; çünkü böyle bir değiştirme için tüm sistemin yeniden ele alınması gerekir. Bu yöntemde ürün dizayn çalışmaları ve üretim ön hazırlık süresi oldukça uzun sürmektedir. Yeni bir ürün üretilebilmesi için uzun bir döngü söz konusudur. Ürünün dizaynındaki tek rol dizayn mühendisinindir. Dizayn mühendisleri geliştirdikleri ürünün istedikleri ölçü ve kapasitede olması için verileri imalat mühendislerine verirler. Bir sonraki basamak imalat mühendislerinin ürünün montaj hattını, üretim planını tasarlamalarıdır.
Ancak tüm bu işlemler bittikten sonra bilgiler müşteriyle buluşmak üzere pazarlama departmanına verilir. Faaliyetleri bittiğinde ilgili kişiler tasarım zincirinden ayrılırlar, bu nedenle tasarım erken aşamalarında bulunan kişiler daha sonraki aşamalarda çalışanlarla görüşmezler. Hataların tasarımın son ve de geri dönülmez aşamasında ortaya çıkması imalat masraflarını arttırabileceği gibi geliştirilen yeni ürün pazarın ihtiyaçlarına cevap vermeyebilir.
Bu da imalatçıları global pazarda yer alabilmek için mühendislik yöntemlerini yeniden gözden geçirmeye ve sistemlerinde köklü değişiklikler yapmaya itmiştir. Böylece eş zamanlı mühendislik kavramı doğmuştur. Yani eş zamanlı mühendislik düşüncesinin çıkış nedeni; ürünlerin eskiye göre çok daha karmaşık hale gelmesi ve bir kişi ya da bölüm tarafından tamamen anlaşılmasının güçleşmesi nedeniyle ürün tasarımının çok uzun sürmesi, üretimin maliyetli olması ve ürünün beklenenleri yerine getirmemesi, dolayısıyla müşterilerin memnun edilememesi olmuştur.
Geleneksel ürün geliştirme yaklaşımıyla eş zamanlı mühendislik yaklaşımı karşılaştırılmasını şöyle gösterebiliriz:
Şekil 1. Eş Zamanlı Mühendislik Yaklaşımının Geleneksel Geliştirme Yöntemleriyle Karşılaştırılması
Geleneksel sistemde yaşanan dezavantajlar:
•Ürün geliştirme süresi uzundur.
•Üretim mühendislerinin prosese bir katkısı olmadan, yani henüz üretim başlamadan, tasarım aşamasından proje maliyetlerinin çoğu gerçekleşir.
• Ortaya çıkan son ürün müşteri taleplerine cevap vermekte yetersiz kalabilir.
Şekil 2.Geleneksel (Sıralı) Mühendislik Ürün Geliştirme Faaliyeti
Eş zamanlı mühendislik geleneksel (sıralı) mühendisliğin departmanlar arası duvarlarını yıkmıştır. Bunu sağlayan takım yapısıdır. Takımlar sayesinde artık mühendisler sıralarını beklememekte, bir arada çalışarak ileride oluşabilecek problemleri önceden görüp çözümler üretmektedirler. Problemlerle reaktif değil proaktif davranılması yani problemi ortaya çıkmadan belirle ve yok et mantığı ancak takım çalışmasıyla mümkündür.
Eş zamanlı mühendislik, üretim süreci içindeki çok çeşitli takımları bir araya getirerek üretimin başından sonuna kadar her aşamasında birlikte düşünme ve karar verme sürecini oluşturur.
Eş zamanlı mühendislikte ürün geliştirme kalite, maliyet, üretilebilirlik, test edilebilirlik, servis kolaylığı, müşteri istekleri parametrelerinin aynı zamanda optimize edilmesi çerçevesinde yapılır. Bu sayede dizayn sonrası aşamalarda çıkabilecek problemler minimize edilir ve yeni ürün geliştirmede pazara giden süreç kısalır. Düşük maliyetli, kaliteli, kolay üretilebilir test edilebilir ürünler sayesinde karlılık artar ve rekabette öne geçilir.
Geleneksel mühendislikte, ürün tanımlanmasına oldukça kısa zaman ayrılmaktadır. Böylece ürün tasarımında ve beklenmedik bir şekilde yeniden tasarımda epeyce uzun zaman harcanmaktadır. Şekil 4’de görüldüğü gibi tasarıma ayrılan az zaman üretime başladıktan sonra isteklerine uygun olmadığından veya üretilebilirliği olmadığından yeniden tasarım gerekmektedir. Tasarım sürecini kısaltabilmek için ürünün daha iyi tanımlanması ve tasarım sürecinde daha iyi bir belgeleme gerekmektedir. Aksi halde tasarım başlangıcında ayrılan az zaman daha fazla tasarım değişikliğine neden olmaktadır. Eş zamanlı mühendislik ile ilk tasarıma daha fazla zaman ayrılmakta ve böylece ilerleyen aşamalarda daha az tasarım değişikliği gerekmektedir. Böylece ürün daha kısa sürede pazara sunulabilmektedir.
Şekil 4. Geleneksel Mühendislik ve Eş Zamanlı Mühendislik İçin Zamana Göre Tasarım Değişikliği Sayısı
Geleneksel mühendislikte, ürün tanımlanmasına kısa zaman ayrılması tasarım değişikliği sayısını arttırmaktadır. Böylece daha fazla tasarım değişikliği şekil 5’ de görüldüğü gibi maliyetlerin artmasına neden olmaktadır. Eş zamanlı mühendislik ile ürünün daha iyi tanımlanması ve tasarım sürecinde daha iyi bir belgeleme yeniden tasarım sayısını azaltmakta ve sonuçta daha kısa sürede ve daha az maliyetle tasarım gerçekleştirmektedir.
Şekil 5. Geleneksel Mühendislik ve Eş Zamanlı Mühendislik için Zamana Göre Harcama
Şekil 6. Eş Zamanlı Mühendislik Yardımıyla Kısalan Geliştirme Zamanları
3. Eş Zamanlı Mühendislik ve Yalın Üretim
Yalın üretim; yapısında hiçbir gereksiz unsur taşımayan ve hata, maliyet, stok, işçilik, geliştirme süreci, üretim alanı, fire, müşteri memnuniyetsizliği gibi unsurların en aza indirgendiği üretim sistemi olarak tanımlanmaktadır.
Kısaca yalın üretim,
“En az kaynakla, en kısa zamanda, en ucuz ve hatasız üretimi, müşteri talebine bire bir uyacak, yanıt verebilecek şekilde, israfsız ya da en az israfla ve tüm üretim faktörlerini en esnek şekilde kullanıp potansiyellerinin tümünden yararlanıp nasıl gerçekleştiririz?” arayışının bir sonucudur.
Yalın üretim modeli eş zamanlı mühendislik, tam zamanında üretim, toplam kalite yönetimi (TKY) sürekli artan gelişme (Kaizen) temel unsurlarına dayanmaktadır.
Yalın üretimin eş zamanlı mühendislik ile ilişkisi şöyledir:
Ürün tasarımı ve üretimi, fiziksel olarak ve zaman yönünden birbirinden ayrılmamıştır. Bir ürün geliştirme ekibinde, tasarımcı ve üretici arasında yüz yüze işbirliği yapılarak tüm hususlar birleştirilmekte ve uyumlu hale getirilmektedir. Böylelikle, zaman ve materyal israfı önlenmektedir.
4. Eş Zamanlı Mühendisliğin Amaçları
Eş zamanlı mühendisliğin amacı, en düşük maliyetle ve en yüksek kalitede bir ürünü en kısa sürede piyasaya sunabilmek için ürün ve süreçlerin eş zamanlı tasarımının yapılmasıdır. Bir şekilde ifade edecek olursak müşterilerin istek ve beklentilerine uygun üretim yapabilmek için organizasyondaki tüm süreçlerin birlikte ve eş zamanlı ele alınması önerilmektedir.
Bu durumda eş zamanlı mühendisliğin temel amaçları;
• Toplam ürünün yaşam çevrim zamanının minimizasyonu,
• Kalitenin maksimize edilmesi,
• Tedarik zamanının azaltılması,
• Daha düşük maliyetler,
• Ürün ve proses tasarımının yatırım ile birlikte entegre edilmesi,
• Malzeme maliyetlerinin en aza indirilmesi veya malzeme ve işlerin optimum seçiminin yapılmasıdır.
5. Eş Zamanlı Mühendisliği Etkileyen Faktörler
Eş zamanlı mühendisliğin dört temel öğesi vardır.
1. Eşzamanlılık (Concurrence): Ürün ve süreç tasarımı paralel ilerler ve aynı zamanda oluşur
2.Kısıtlar (Constraints): Süreç kısıtları ürün tasarımının bir parçasıdır.
3. Koordinasyon (Co-ordination): Ürün ve süreçler etkin olabilmek için koordine edilmelidir.
4. Uyuşma (Consensus): Kararlar bütün takımın katılımıyla alınmalıdır.
Dolayısıyla ortak birtakım amaçlara sahip olunmalıdır. Eş zamanlı mühendislik sayesinde karar verme sorumluluğu örgütün en alttan üstte kadar her kademesinde vardır ve sorun çıktığında bilgi alışverişi tüm birimler arasında mümkündür.
6. Eş Zamanlı Mühendisliğin Fayda ve Avantajları
Eş zamanlı mühendislik sürecinin başlangıç aşamasının tamamlanması genellikle fazla zaman ve insan enerjisi gerektirmektedir. Buna rağmen az değişiklik gerektiren bir tasarım sağlamakla beraber nihai ürün daha ekonomik olmakta ve ürünün pazara sürülmesine kadar geçen zamanda tasarruf sağlamaktadır.
Bunun dışında eş zamanlı mühendislik:
• İşletmenin rekabet gücünü arttırır.
• Ürünün geri bildirim zamanı kısalır. dolayısıyla pazara sunum süresi kısalır.
• Tasarım öncesinden başlayarak üretim ve kalite departmanlarının tasarlanan ürünle ilgili. kalite verilerinin tasarıma aksettirilmesi. üretimde hataların ortaya çıkma riskini ve kalitesiz ürün imalatını engeller.
• Düşük üretim maliyetiyle ürün ve hizmetlerin üretilmesini sağlar. Ayrıca ürün akışının hızlı ve düzenli hale getirilmesiyle işlem zamanı kısalır.
• CE çalışmasının tasarım aşamasında bilgisayar destekli simülasyonların kullanılmasıyla geliştirilen tasarımların test edilmesi mümkün olur. Böylece hatalı prototip üretime girmeden önce düzeltilir.
• Herhangi bir yanlış tasarım düşüncesi fazla mühendislik zamanı boşa harcanan üretimin ilk safhalarında test edilir.
• Sıkça tekrarlanan ürün spesifikasyonlarından sapmalar önlenebilir.
• Son anda duyulacak pişmanlıklara son verilir.
Bu avantajlara ek olarak CE çalışmasının istatistiksel getirileri aşağıdaki gibidir:
• Ürün Geliştirme: % 30 - % 70 daha az
• Mühendislik Değişiklikleri: % 65 - % 90 daha kısa
• Pazara Sunum Süresi: % 20 - % 90 daha çabuk
• Toplam Kalite: % 200 - % 600 daha yüksek
• Yatırım Karlılığı: % 20 - % 120 daha karlı
7. Eş Zamanlı Mühendislik Uygulama Süreci
7.1. Eş Zamanlı Mühendislik Uygulamasındaki Önemli Noktalar
Eş zamanlı mühendisliğin uygulamaya konulmasında dikkat edilmesi gereken 3 önemli özellik bulunmaktadır. Bunlar:
• Takım üyeleri arasında sıkı bir işbirliği
• Bilgi teknolojisinin implemetasyonu
• Mühendislik. pazarlama ve imalat süreçlerini içeren formal eş zamanlı prosesinin oluşturulması şeklindedir.
Bunların yanı sıra başarılı bir eş zamanlı mühendislik sistemi kurmak için gerekli 8 temel prensip şekil 8’de gösterilmektedir.
Bu maddelerin uygulanması sırasında dikkat edilmesi gerekli noktalar:
1. Klasik anlamda değişik departmanlardan gelecek bireylerin oluşturacağı fonksiyonel bölünmelerin ortadan kaldırılamadığı bir grup insan CE için bir ekip teşkil etmeyecektir. Bunlar arasında sağlıklı ve sürekli bir iletişim ağının da kurulması ve bunların yönetilmesi esastır.
2. CE’ yi başlatmak ve devam ettirmek kolay değildir. Büyük kültürel değişimin yanı sıra kendini adama ve disiplin gerektirir. Tipik kısa dönemli odaklanma unutulmamalıdır. CE kültürü sürekli iyileştirmeyi hedefler. Gücünü sürekli iyileştirmeden alır. Ürün geliştirme aracında birleşmiş iş görenler arasındaki katılım çalışmasına müşteri ve tedarikçilerle yakın ilişkilere dayanır.
3. CE uygulaması en tepeden en alta kadar bütün örgütte bağlılık gerektirir. Tüm seviyede ortak bir dil konuşuluncaya kadar eğitim verilmelidir. Tekrar gerektirir; yöneticiler ve mühendisler CE’ye olan bağımlılıklarını tüm ast ve üstlerine göstermelidirler.
4. CE uygulamalarındaki diğer bir genel problemde ürün geliştirme takımındaki üyelerin hepsinin aynı yerde olmaması ve iletişimin istenilen düzeyde kurulamamasıdır. En iyi çözüm takım üyelerini birbirine yakın yerlere yerleştirmektir. Bu iletişimin sürekli olmasını sağlayacaktır.
5. Sadece resmi toplantı ve tasarı incelemeleri için değil, ürünün en az problemle pazara mümkün olduğu kadar çabuk sunulması için de takım ruhu gereklidir. Eğer takım üyeleri yakında bulunamıyorsa, en azından aralarında elektronik ağ ve e-posta ile iletişim kurulmalıdır.
6. CE uygulandığında mühendisler; takım çalışmasının değeri eldeki görevlerin ve bölüm sadakatinin ötesinde amaç ve fikirlerin paylaşımı hakkında bilgilendirilmelidir.
7.2. Eş Zamanlı Mühendisliğin Endüstride Uygulanma Yöntemleri
Eş zamanlı mühendisliğin endüstride uygulanmasında iki yöntem kullanılmaktadır. Bu yöntemler çalışma takımlarının oluşturulması ve işletmede bilgisayar ağı veritabanı kurulmasıdır.
Ürünün oluşumuna etkisi olan her bir departmandaki elemanlar kendi aralarında bir araya gelerek çalışma takımları oluştururlar. Her bir takım arasında sürekli bilgi akışı söz konusudur. Bu bilgi akışının hızı ve yönetimi zordur. Bu nedenle bu yöntem küçük ölçekli işletmelerin kullanımı için uygundur.
Şekil 9. Bilgilerin yüklü olduğu bilgisayar ve ağları ile eş zamanlı mühendisliğin uygulaması
Departmanlara ait bilgilerin bilgisayar ortamında saklanarak değişik karar verme işlemleri için, bilgi akışını sağlayan birbiriyle bilgiyi paylaşabilen ve geri besleme yapabilen bilgisayar ağı veritabanları oluşturulur. Bu pahalı bir yöntem olarak görülmektedir; fakat orta ve büyük ölçekli işletmelere büyük katkı sağlamaktadır.
7.3. Eş Zamanlı Mühendislik Çalışma Takımları
Eş zamanlı mühendisliğin temeli, mühendislik çalışmalarının değişik formasyonlara sahip mühendislerden oluşan disiplinler arası takımlar vasıtasıyla yürütülmesidir. Bu takım kültürü bir şirkette oluşmadıktan sonra eş zamanlı mühendislik uygulamasından bahsedilemez. Bir şirkette haberleşme ve bilgi iletim teknolojisi ne kadar ilerlemiş olursa olsun sadece günlük işlerin yürütülmesinde kullanılıyor olması şirketin bu alt yapıdan gerekli ve yeterli şekilde yararlanamadığını gösterir.
Takımları kurmak ve işler hale getirmek eş zamanlı mühendisliğin en önemli kriterlerindendir. Takımların sürekli olması esastır. Üyelerin haftanın belirli bir gününde bir araya gelip daha sonra kendi departmanlarıyla ilgili işlerine döndüğü bir
yapı takım olamaz. Bir takımın ortak; amacı, takım faaliyetlerinin şirketteki bağı anlayışı, takım üyeleri rolü anlayışı, bilgi paylaşımı, problem çözümü ve karar verme mekanizması, sabit çalışma ana noktaları veya davranış tipi olmalıdır.
Eş zamanlı mühendislik takımının anlaşılır bir yazılı rehberi olmalıdır. Rehberde şunlar yer almalıdır:
• Ürünün ana hatlarının özeti
• Rekabet durumu
• Takımın amacı
• Takımın hedefi
• Takımın yetkilerinin ne olduğu ve olmadığı
• Her üyenin rolü
• Problem çözme, karar verme, alet gereksinimleri, bütçe yetkisi derecesi
• Müdürün takıma karşı sorumlulukları
• Takım üyeleri ve takım dışı fonksiyonel grupların bilgi teftişi
• CEO veya yetkili kişilerin destek ve sorumlulukları
Takım çalışmasının önemi aşağıdaki tabloda da açıkça görülebilir. Takım çalışmasını başarıyla uygulayan Japon otomobil endüstrisi pilot üretimi Amerika ve Avrupa otomobil sektöründen daha hızlı gerçekleştirebilmektedir.
Şekil 10. Ürün pazara girmeden önceki aylardaki geliştirme süreleri
7.4. Eş Zamanlı Mühendislik Uygulama Adımları
1. Başlangıçta, tasarım çabasında aktif katılımcılar olarak tüm konu uzmanları kapsanır.
2. Geri dönülemez kararlar alma konusunda bu kararları almadan önce direnç gösterilir.
3. Ürün ve işlemin sürekli optimizasyonu yapılır.
4. İmal etmeyi kolaylaştıran ürün kavramları teşhis edilir.
5. İmalat ve montaj için bileşen tasarımı üzerine odaklanılır.
6. İhtiyaç ve talepleri en iyi eşleştiren imalat işlemi tasarımı ve ürün tasarımı bütünleştirilir.
7. Kavramlar, tüm kısıtları ifade eden imal edilebilir, satılabilir, kullanılabilir tasarıma dönüştürülür.
8. Fabrikasyon ve montaj yöntemleri ve problemleri önceden tahmin edilir.
9. Parça sayısı azaltılır.
10. Modeller arasında değiştirilebilirlik arttırılır.
11. Alt montajlarca farklılaştırılan modellere izin vermek için alt montajlar tanımlanır.
12. Çeşit ve büyüklükler daha hızlı standardize edilir.
13. Ürün ve işlemin gürbüzlüğü geliştirilir.
14. Maliyet ve işlem zamanı önceden tahmin edilemeyen zor işlem adımları teşhis edilir.
15. Mevcut işlem ve imkanlar kullanılır böylece ürün verimi yükselir.
16. Ürünler ve işlemler, bağımsız modüller ve montaj hatları halinde parçalanır.
17. Montaj sırasında başarısızlıkları yok etmek için toleranslar ayarlanır.
18. Test edilebilir alanlar belirlenir.
19. Hazırlık ve yeniden yönelimler en aza indirilerek montaj kolaylaştırılır.
20. Parçalar, besleme ve araya sokma için tasarlanır.
21. Ürünün karakteri tespit edilir.
22. Ürün, rasyonel tasarım sağlamak için ürün fonksiyon analizine tabi tutulur.
23. Tasarım, üretilebilirlik ve kullanılabilirlik incelemesine tabi tutulur.
24. Fabrikasyon ve montaj işlemi tasarlanır.
25. Montaj sırası tasarlanır.
26. Alt montajlar tanınır.
27. Kalite denetimi stratejisi montajla bütünleştirilir.
28. Her parça, toleransları montaj yöntemiyle uyumlu ve fabrikasyon maliyetleri maliyet hedefleriyle uyumlu olacak şekilde tasarlanır.
29. Üretim stratejisindeki üretim işçilerini tamamen kapsamak, en az envanterle çalışmak ve satıcı kabiliyetleriyle bütünleşmek için fabrika sistemi tasarlanır.
Şekil 11. Eş zamanlı mühendislik kavramı
merhaba,
YanıtlaSilYazınız çok başarılı, tezimde yer vermek istediğim bölümleri var.
Bu yazınızın bir kaynakçısı var mıdır?